بهترین بازی های پلتفرمر سه بعدی در استیم

چیزی در مورد یک پلتفرمر سه‌بعدی خوش‌ساخت وجود دارد که هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود. هیجان انجام یک پرش بی‌نقص روی یک پرتگاه بی‌انتها، لذت پیدا کردن یک آیتم مخفی پشت یک بوته‌ی مشکوک، یا حس رضایت از مسلط شدن به مکانیک‌های حرکتی که در ابتدا مثل اسکیت کردن روی یخ سخت به نظر می‌رسید. اگرچه این ژانر دوران طلایی خود را در اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ گذراند، اما روح آن هنوز در استیم زنده است.

از دنیاهای ذهنی بی‌جاذبه تا بدلکاری‌های خارق‌العاده خارپشت آبی، این‌ها بهترین بازی های پلتفرمر سه بعدی در استیم هستند که همین حالا می‌توانید در استیم پیدا کنید. بازی‌هایی که تا مدت‌ها بعد از تماشای تیتراژ پایانی در ذهن شما می‌مانند و ارزش تجربه دارند.

بازی های پلتفرمر سه بعدی در استیم که باید تجربه کنید

• بازی Sonic Frontiers
• بازی Sackboy: A Big Adventure
• بازی Alice: Madness Returns
• بازی Mirror’s Edge
• بازی Spyro: Reignited Trilogy
• بازی A Hat In Time
• بازی Psychonauts

دنیای بازی های پلتفرمر سه بعدی در استیم طی سال‌ها پیشرفت چشمگیری داشته؛ از تجربه‌های کلاسیکی مثل Super Mario 64 گرفته تا آثار خلاقانه‌ی مدرن که مرزهای طراحی مراحل و گیم‌پلی را جابه‌جا کرده‌اند. اگر از طرفداران ماجراجویی، پرش‌های دقیق، محیط‌های رنگارنگ و چالش‌های هوشمندانه هستید، استیم مجموعه‌ای غنی از بازی های پلتفرمر سه بعدی را در خود جای داده که هرکدام می‌توانند ساعت‌ها سرگرمی باکیفیت برای‌تان فراهم کنند.

بازی جهان باز Sonic Frontiers

تصور کنید در بازی Sonic Frontiers سونیک را در یک دنیای باز رها کرده‌اند تا آزادانه در دشت‌ها بدود، از برج‌های غول‌پیکر بالا برود و چالش‌های کوچک پلتفرمینگ را باز کند. شبیه به فن فیکشن به نظر می‌رسد، اما سگا با جدیت وارد این مسیر شد و نتیجه یکی از جالب‌ترین نسخه‌های سه‌بعدی سونیک شد.

جزایر Starfall ترکیبی عجیب از آرامش و هرج‌ومرج هستند. یک لحظه سونیک زیر بارانی آرام، در حال جمع‌آوری توکن‌های حافظه برای دوستی گمشده است و لحظه‌ای بعد در حال پرش از میان یک مسیر معلق بر فراز دریا. این مراحل Cyber Space مثل مراحل کلاسیک بازی‌های Generations یا Unleashed هستند؛ طراحی شده برای رکوردزنی و سرعت.

پلتفرمینگ در این بازی فقط رسیدن به نقطه پایان نیست بلکه بخشی از گشت‌وگذار در دنیاست. بالا رفتن از یک سازه‌ی ویران‌شده ممکن است شامل دویدن روی دیوار، پرش با فنر و حمله‌ی هدفمند باشد. ترکیبی از حرکاتی که فقط سونیک از پسش برمی‌آید.

بازی دوستانه Sackboy: A Big Adventure

این بازی فقط یک اسپین‌آف از LittleBigPlanet نیست — بلکه یک پلتفرمر سه‌بعدی دقیق و حرفه‌ای ا‌ست که بدون تکیه بر نوستالژی، در کنار بزرگان این ژانر می‌ایستد.

هر مرحله با حس ریتم ساخته شده و گاهی این ریتم کاملاً واقعی است. مراحل موسیقایی با آهنگ‌هایی مانند Let’s Dance  یا Uptown Funk طوری هماهنگ می‌شوند که پلتفرمینگ به یک اجرای رقص‌مانند تبدیل می‌شود.

حرکات Sackboy حسی فیزیکی و لمسی دارند. او از قهرمانان پرشتاب پلتفرمر کندتر است، اما همین کندی بخشی از جذابیت او است. کنترل‌ها بر زمان‌بندی و دقت تأکید دارند، نه واکنش‌های سریع. حتی در هرج‌ومرج بازی چندنفره، همه‌چیز منصفانه به نظر می‌رسد. اگرچه ابزار ساخت مرحله از بازی حذف شده، اما خلاقیت در طراحی مراحل همچنان برجسته است. از سکوهای اسفنجی گرفته تا پل‌های زیپ‌دار و موانع نخ‌کاموایی، همه چیز بافت و حس خاصی دارند.

بازی داستان محور Alice: Madness Returns

اگر Alice: Madness Returns در دوران طلایی پلتفرمرها منتشر می‌شد، مغزها را منفجر می‌کرد. در این بازی، سکانس‌های پلتفرمینگ به‌اندازه دنیایی که در آن قرار دارند، پیچیده و عجیب هستند. قوری‌های معلق، پل‌های تاسی در حال فروپاشی و سکوهای نامرئی که با فلفل‌پاشی روی یک پوزه‌ی شناور فعال می‌شوند. در سرزمین عجایب آلیس هیچ چیزی طبق قواعد پیش نمی‌رود و همین باعث می‌شود پلتفرمینگ غیرقابل پیش‌بینی و مهیج باشد.

مبارزه در فواصل سکانس‌ها قرار گرفته، ترکیبی از نبردهای نزدیک و سلاح‌های پرتابی مثل شمشیر Vorpal و توپ چای. اما آنچه این دنیای ترک‌خورده را منسجم نگه می‌دارد، طراحی مرحله‌ها است. مراحل چندلایه‌ای با مازهای عمودی و محیط‌هایی که مدام از یک تم به تمی دیگر تغییر می‌کنند. لحظه‌ای نقاشی سنتی ژاپنی با رنگ‌های آب‌نباتی و لحظه‌ای دیگر یتیم‌خانه‌ای صنعتی و تاریک. همه‌چیز با یکی از بهترین موسیقی‌های متن دنیای بازی همراه است.

بازی مینیمال Mirror’s Edge

دقت در Mirror’s Edge از کنترل سخت‌گیرانه نمی‌آید؛ از «جریان حرکت» می‌آید. وقتی ریتم حرکات Faith را پیدا کنید، بازی بیشتر شبیه به رقصیدن در یک شهر است تا پلتفرمینگ. پشت‌بام‌های این آرمان‌شهر استریل به زمین بازی تبدیل می‌شود از لوله‌ها، لبه‌ها و شیشه‌ها. و همیشه بیش از یک مسیر وجود دارد.

بازیکنان حرفه‌ای یاد می‌گیرند محیط را مثل یک زبان بخوانند، مسیرهایی را پیدا می‌کنند که برای حفظ شتاب طراحی شده‌اند. مبارزه که خیلی‌ها آن را ناکارآمد دانستند هرگز هدف اصلی نبوده است. سرعت هدف است. Faith بدون سلاح سریع‌تر حرکت می‌کند. قرار نیست با سیستم بجنگید، باید از آن فرار کنید وقتی پرش‌ها، دویدن روی دیوار و غلت زدن بعد از سقوط بزرگ دقیق اجرا شود، بازی تبدیل به تجربه‌ای مراقبه‌وار می‌شود.

حتی با گذشت سال‌ها از انتشار،Mirror’s Edge  یکی از متفاوت‌ترین بازی‌های پلتفرمر باقی مانده است. خبری از شخصیت‌های کارتونی یا سکوهای معلق نیست موضوع، بازپس‌گیری آزادی است همچنین برای حرفه ای شدن مقاله راهنمای حرفه ای شدن در بازی را بخوانید.

بازی نوسالژیک Spyro: Reignited Trilogy

بازی‌های اصلی Spyro دوست‌داشتنی بودند، اما در اواخر دهه ۲۰۱۰ دیگر رنگ و رویی نداشتند. Reignited Trilogy فقط ظاهر را بهتر نکرد بلکه بازی‌ها را بازسازی کرد، با انیمیشن‌های جدید، صداگذاری دوباره (حتی Tom Kenny برگشت تا صدای اسپایرو را بگوید)، و افکت‌های نوری که حتی جمع‌کردن جم‌ها را لذت‌بخش‌تر کردند.

پلتفرمینگ در Spyro همیشه متفاوت بوده. خبری از پرش از دیوار یا آکروبات‌های پیچیده نیست. تمرکز روی تسلط به شتاب است. حمله با دویدن، پرش دقیق روی گدازه‌ها و سر خوردن در هوا برای رسیدن به فاصله‌های بلند، به بازی ریتم خاصی می‌دهند. هر نسخه در این سه‌گانه تغییرات کوچکی در فرمول دارد. Ripto’s Rage کاوش در هاب‌های مرکزی را معرفی می‌کند و Year of the Dragon شخصیت‌های قابل بازی جدیدی اضافه می‌کند. اما هر سه بازی، جوهره‌ی یک پلتفرمر خوب را حفظ می‌کنند: طراحی دقیق مراحل، کنترل‌های سریع و رازهایی که برای بازیکنان کنجکاو پاداش دارند.

بازی خلاقانه A Hat In Time

دلیل اینکه A Hat In Time مثل یک بازی گمشده از دوران GameCube به‌نظر می‌رسد این است که واقعاً چنین حسی دارد. حرکات دقیق و واکنش‌گرا هستند؛ پرش‌ها به‌خوبی به سطوح می‌چسبند و حرکت «شیرجه» در هوا آزادی بی‌نظیری به بازیکن می‌دهد. Hat Kid فقط پاسخ‌گو نیست او چابک است. طوری که دویدن روی کشتی‌های هوایی یا جنگل‌های تسخیرشده حس طبیعی دارد.

آنچه این بازی را خاص می‌کند ساختار آن است. هر مرحله یا «چپتر»، مثل یک آزمایش ژانری متفاوت است. Mafia Town یک پلتفرمر کلاسیک با دشمنان بامزه و گشت‌وگذار آزاد است. اما Subcon Forest فضایی تیره با قراردادهای شیطانی و مأموریت‌هایی شبیه به ترس روانی دارد، نه یک انیمیشن کودکانه.

کلاه‌های مختلف Hat Kid قابلیت‌های جدیدی می‌دهند، مثل کند کردن زمان یا درست کردن بمب. این‌ها تعامل با محیط را عمیق‌تر می‌کنند.

بازی ماجراجویی Psychonauts

برخی بازی های پلتفرمر سه بعدی واکنش‌ها را به چالش می‌کشند، اما Psychonauts تخیل شما را به چالش می‌کشد. همه‌چیز در ماجراجویی Raz، حول سفر در ذهن‌های پیچیده، آسیب‌دیده و گاه خنده‌دار آدم‌ها می‌چرخد و پلتفرمینگ بر اساس همین حالات ذهنی طراحی شده. مرحله‌ها صرفاً نقشه نیستند تجسم فیزیکی حالات روانی‌اند.

یک ذهن ممکن است محله‌ای پر از توهمات توطئه باشد که باید در آن مخفی‌کاری کنید؛ ذهنی دیگر ممکن است تئاتری باشد با صحنه‌هایی جداگانه و موانعی خاص. پلتفرمینگ هم‌زمان با حال‌وهوای هر مرحله تغییر می‌کند: گاهی دقیق و فنی، گاهی بر پایه منطق خواب‌مانند و عجیب.

قابلیت‌ها هم روان و ترکیبی‌اند. «شناوری» به یک پد پرش تبدیل می‌شود، «تله‌کینزی» سکوها را حرکت می‌دهد، و «پایروکینزی» گاهی فقط آتش می‌زند! همه‌ی این‌ها در بازی ترکیب می‌شوند که هیچ دو ذهنی مثل هم نیستند، اما همه در یک دنیای شکسته و درخشان جای می‌گیرند.

کدام بازی های پلتفرمر سه بعدی در استیم را امتحان کرده اید؟

این بازی‌ها نه‌تنها سرگرم‌کننده‌اند، بلکه شخصیت دارند و هر کدام تجربه‌ای متفاوت و ماندگار ارائه می‌دهند. اگر به دنبال ترکیب چالش، لذت و الهام هستید، حالا بهترین زمان برای پریدن در دنیای این شاهکارهاست.

سوالات متداول

آیا هنوز هم بازی های پلتفرمر سه بعدی جدید در استیم منتشر می‌شوند؟

بله، بازی‌های جدیدی در این ژانر منتشر می‌شوند و بسیاری از آن‌ها توسط تیم‌های مستقل ساخته می‌شوند و نوآوری‌های جالبی دارند.

کدام یک از این بازی های پلتفرمر سه بعدی داستان‌محورتر است؟

Alice: Madness Returns، Psychonauts و Mirror’s Edge عناصر داستانی پررنگ‌تری دارند و برای کسانی که به روایت علاقه‌مندند، گزینه‌های خوبی هستند.